Trots zijn op mezelf, is altijd wel een klein dingetje geweest. In mijn ogen deed (en heel soms: doe) ik het nooit goed genoeg. Er kon altijd meer tijd in. Meer energie in. Het kon altijd beter, perfecter. En als ik dan iets over het hoofd zag of een fout maakte, kon ik mezelf voor m'n kop slaan en voelde ik me de grootste faalhaas, grootste mislukkeling op aarde. Toch is er de laatste tijd veel veranderd. Ik kan weer trots zijn op mezelf, ik zie waar mijn kracht ligt en mijn zelfvertrouwen heeft een boost gekregen. Hoe? Door mijn negatieve denkpatronen te veranderen. In dit artikel leg ik je uit hoe je dat doet.
Perfectionist
Het was altijd alles of niets. Als ik bang was om te falen, probeerde ik het liever niet eens. Als ik wél ergens aan begon.. moest het perfect zijn, voordat ik het met de wereld zou delen. En dan nog als het af was.. kon het vaak nóg beter. Ik was bepaald niet lief, eigenlijk nog niet eens aardig, voor mezelf. In mijn hoofd was ik gewoon: ‘nooit goed genoeg.’
Zelfafwijzing
Tsja.. ‘nooit goed genoeg’ blijkt een zelfafwijzing die ik me van jongs af aan eigen heb gemaakt. Op school, werk, in vriendschappen en relaties kwam die afwijzing vaak genoeg terug. Op school en werk uitte dat in angst om, zonder juiste voorbereiding iets te moeten doen of presenteren want in hoofd klonken dan meteen de woorden: 'Nu gaat iedereen zien dat je eigenlijk helemaal niks kan.' In daten en relaties, als onzekerheid. Zeker als de 'relatie' niet werkte of als iemand gewoon niet meer met me wilde daten: ‘Zie je nou wel, hij is ondertussen een ander meisje aan het daten dat veel knapper/leuker/dunner/vul maar in is! Ik ben gewoon niet mooi/grappig/dun/sexy/goed genoeg.’
Ondertussen heb ik flink wat tijd aan mezelf besteed. Aan mijn iets mindere en onzekere punten, maar ook aan mijn sterke punten. En tijdens die -nogal hobbelige weg met onverwachte valkuilen en boobytraps- leerde ik wat een zelfafwijzing is, waar deze vandaan kan komen en ook hoe je jouw eigen denkpatronen (en dus die afwijzing) kunt veranderen.
(Ik heb dit via verschillende boeken, podcasts en coaching geleerd, maar de basis (over zelfafwijzing) lees je in: 'Verslaafd aan liefde'. En het veranderen van denkpatronen leerde ik via podcast: 'Shut Up, Brain' podcast episode: 'Ways to stop negative self talk.')
It's a process
Sinds dit voorjaar kan ik voor het eerst tegen mezelf zeggen, waar ik wél goed in ben. Wat ik de afgelopen maanden onwijs goed heb gedaan en dat ik daardoor ook ontzettend trots ben op mezelf. Bijvoorbeeld op het feit dat ik die diepe -enge- donkere kamertjes in mijn hoofd heb durven te betreden en alle opgekropte shitzooi (excuse my french) eruit heb gehaald om mee aan de gang te gaan. Ik bedoel.. dat is voor mij wel iets om mega trots op te zijn.
Maar zoals eigenlijk met alles, is en blijft het een heel process. Het is niet zo dat ik nu ineens denk: WOW IK BEN ECHT MEGA TOF, LEUK, KNAP, SLIM, en de leukste chick van de wereld. Nee, absoluut niet maar DAMNNN als ik die confidence zou hebben, zou ik het leven heel anders aanpakken! Misschien wel iets om naar toe te werken dus ;) Anyways, wat ik wilde zeggen, denkpatronen zijn er in al die jaren ingesleten. Ik kan een patroon dat 25 jaar lang zijn groeven heeft geslepen in mijn brein, niet 1, 2, 3, veranderen. Wat ik wél kan doen? De denkpatronen onderbreken zodat ze niet verder groeien in mijn brein.
Hoe onderbreek ik mijn negatieve denkpatronen?
In de podcast van Shut Up Brain, legt hij het zo uit: 'Je hersenen zijn als een bos. In een bos heb een heleboel paden, struiken, gewassen. Hoe vaker er over een bepaald pad word gelopen, hoe meer zichtbaar deze word. Soms heb je paden die al 10.000 keer zijn bewandeld. Overduidelijk een wandelpad. En soms heb je paden waar maar een enkeling zich op waagt; paden waar vaak nog wat struiken overheen groeien en waar je bijna een kapmes voor nodig hebt om doorheen te komen. (get it?)
Je denkpatronen zijn als die paden. Je hebt denk patronen die er echt in zijn gesleten, en denkpatronen (en gedachten) die maar af en toe 'belopen worden' Onze zelfafwijzing is zo'n pad die we 10.000 keer belopen hebben. Dus.. way to obvious om overheen te gaan. Dus hoe ga je ervoor zorgen dat dit een overwoekert pad wordt waar je maar zo nu en dan doorheen worstelt? Nou, wel zo: op het moment dat je merkt dat je jouw bospad bewandeld, moet je jezelf halt toeroepen, rondkijken en zoeken naar een andere 'zijweg'. Net als in het echte bos. Als je daar over het grote pad wandelt, zie je wel eens van die kleine paadjes die haaks op de weg staan right? Van die paadjes waar kinderen vaak op onderzoek gaan, vol kleerscheuren en schrammen uit terug komen en maar wij als volwassenen bij weg blijven. Dit pad, moet je gaan opzoeken en eigen maken. Dit wordt namelijk jouw nieuwe pad, tot bestemming.
Oké, hoe werkt dat dan in je hoofd? Wanneer je merkt dat je een oud denkpatroon in gaat. Voor mij bijvoorbeeld gedachten over dat ik niet goed genoeg bij. Moet je jouw gedachten terug roepen. Dit doe je door bijvoorbeeld hardop: STOP! tegen jezelf te roepen (Jep, dit is super raar, I know, maar het werkt! btw dit kun je ook in je hoofd tegen jezelf roepen, maar hardop werkt beter) Op het moment dat je STOP tegen jezelf roept, stop je met denken en kun je de keuze maken om negatief of positief verder te gaan waar je bent gebleven. Door vervolgens hardop tegen jezelf te zeggen: 'Jip, je kan dit wel. Je bent sterk goed, krachtig genoeg, goed genoeg.' Hop, ik duik op die manier dat nieuwe pad op, dat ik daarvoor maar een enkele keer heb belopen.
Hoe vaker je dit doet, hoe vaker ik al die takken met mijn kapmes weg snijd, hoe 'normaler' dit pad wordt. En omdat je niet meer over het grote wandelpad loopt, begint het bos daar langzaam fauna te laten groeien. Die struiken gaan nu over je 'wel belopen' pad groeien en voor je het weet, loop je over je nieuwe, positieve pad heen. aka je leert jezelf anders te denken. Het wordt een gewoonte!
Just try it!
Heb je wel eens dat je iets wilt vertellen en uiteindelijk een heel ander onderwerp aansnijdt? Nou.. dat is dus net gebeurd in deze blog. Ik wilde iets vertellen over trots zijn op mezelf, en uiteindelijk ben ik volledig gaan uitleggen hoe je denk patronen verandert. Totaal niet erg, want mijn brein bedacht, dat dit veel interessanter was om te delen! Dus ik hoop ook echt dat je er iets aan hebt. Om jezelf wat meer te verdiepen raad ik je wel aan die aflevering van de podcast te luisteren. De Host gaat er nog veel dieper op in en is onwijs fijn om naar te luisteren.
Btw. Al zijn afleveringen zijn heel interessant en gaan over onzekerheden, je brein, denkpatronen, vermogen en hoe je dingen in je leven verandert aka persoonlijke ontwikkeling. Dus dikke tip van Jip!
Enjoy your weekend.
Liefs <3